♦️ ریشه شناسی

♦️معنی فرشته،:
فرشته در پهلوی اشکانی به معنی فرستاده است اما در پهلوی ساسانی حرف "ش" به "س" تبدیل می شود
بنابراین :" فرسته " می شود،چون ساسانیان دین زردشتی را رسمی کردند در آیین مَزدَ یَسنا یا زردشتی فرشته ها گوناگون و زیاد می شوند که سنبل امشاسپندان(نیروی پیش برنده) می شود یعنی سنبل روح نیکی های گوناگون، اما در آیین مهری فرشته نداریم، ایزدان یا یَزدها فرشته نیستند،مزدا پرست یعنی یَزد بینش" یعنی کسانیکه از میترایی به مزدایی (زردشتی) گرویدن ؛چشم مهر (خورشید) که همان روان هستی می دانستند به چشم مزدا تغییر دادند یعنی کسانیکه بینش آنها خرد جهانی است بنابراین اهورامزدا به معنی خدای دانا" نامیده شد یعنی حالت معنوی عظیم از خرد و دانایی به خود گرفت، در دوره زردشت چهار آخشیج (نور، هوا، خاک، آب) که همان یَزدها بودند و هماهنگی جهان آفرینش با انها بود به سپندارمزدگان تبدیل شد اینها سمبل تقسیم قدرت اهورامزدا شدند و سپندار مزد به ۹ مورد رسید
وهومن سنبل اندیشه نیک" اَمرداد سنبل نامیرایی"


اهورا " همان "اسورا" در سانسکریت است که زردشت آن را از اسورا به اهورا "تبدیل کرد، اسورا " در هند معنی اهریمن می دهد اما با انشقاق این قوم به هند و ایرانی " اسورایی" هندی به اهریمنی و در ایران اهورایی که نیک و نیکی و خدای نیکی و فرشته تبدیل می شود

رضا ضحاکی راحت.