♦️پرواز روح در عرفان

♦️عرفان افلاطون شامل فضائل سه گانه : حکمت ،عشق و آزادی است.که جناب ابن سینا به" ابتدا، وسط و انتها " تقسیم کرده است
حکمت اولین فضلیت کسب علم از استاد است به جهت جدایی روح (با اختیار ) از کالبد جسم است که در ایران باستان بدان حکمت خسروانی می گفتند.

یعنی حکیم می تواند از طریق کسب حکمت به طبقات بالای معنوی روح به جهان اثیری و بالاتر عروج کند در این عروج علم کسب نماید و دوباره آگاهانه به کالبد فیزیکی خویش باز گردد.

دومین فضیلت عشق است که نیازی به توضیح ندارد

♦️سومین فضیلت ""آزادی" است. آزادی در عالم عرفانی یعنی در جهان ماده زندگی کردند اما بدون وابستگی،یا در ماده بودن ولی جزء ماده نبودن،
یعنی رهایی روح با اختیار از عالم ماده در جهت آزادگی مطلوب روح برای مقصد است این یعنی استقلال روح در جهان ماده است، روح با این آزادگی تصمیم می گیرد که به جسم مادی بازگردد یا خود را از جسم برای همیشه جدا کند کما اینکه عارفی در جلوی دکان عطار نیشابوری با اختیار به عطار گفت من رفتم" درويش كاسه چوبی خود را زير سر نهاد و با گفتن كلمه الله از دنيا برفت" و روح را از بدن جدا کرد. چرا چنین سبک بال و راحت رفت؟ چون سالها در این راه و مسیر پرواز روح با اختیار و آزادی رفت و آمد داشت. وی با استقلال روح سالها از مکان، ماده و زمان مستقل بود لذا راه برای او ناهموار نبود.

ضحاکی راحت🌻